Project omschrijving
Waarvan willen we de Papoea’s eigenlijk redden? Edo Mote stelt zinnige vragen.
Het Hapin studiebeursprogramma richt zich als regel op studenten in de eerste fase van hun studie, de bachelorfase. Toch zijn er soms van zulke bijzondere aanvragen dat we van deze regel afwijken. Zoals bij Edo Mote, 31 jaar en afkomstig uit Merauke. Hij is de oudste uit een gezin van 11 kinderen.
Edo begon zijn studie Internationale Betrekkingen in 2006 in Bandung en behaalde zijn bachelordiploma. Na een periode van ziekte en allerlei baantjes, begon hij in 2014 aan zijn master opleiding. Maar door geldgebrek moest hij daar voortijdig mee stoppen. In 2017 kwam Edo in dienst van Perkumpulan Silva Papua Lesteri, een organisatie die zich richt op het behoud van het tropisch regenwoud en het versterken van de traditioneel levende gemeenschappen in het zuiden van Papua.
Hij deed veldwerk in de dorpen van de Kombay stammen en raakte diep onder de indruk van hun leven. ‘Ik zie mensen in de leegte staren, angstig over de absurditeit van hun toekomstig bestaan. Wat is er mis met deze mensen dat we hun leven ‘modern’ willen maken?. Hun leven wordt overhoop gehaald, hun identiteit in de crisis, ze leven in een niemandsland’. Edo leerde relativeren, identificeerde zich met de Kombay en de Koroway en keek nu met hun ogen naar hun werkelijkheid en toekomst.
Hij wil nu op academisch niveau verder onderzoek doen in het kader van zijn Master Cultuurstudies aan de Gaja Mada universiteit in Yogjakarta. De onderzoeksresultaten moeten milieuorganisaties en lokale overheden helpen om, samen met de traditionele gemeenschappen, de goede beslissingen te nemen voor het behoud van een duurzaam tropisch regenwoud en de instandhouding van het ecosysteem, waarbinnen de lokale tradities kunnen blijven floreren. Edo verdient onze steun. Al eerder schreef hij een sociologische studie naar de achtergronden van de problemen in Nduga. Zijn motivatiebrief bij de beursaanvraag en zijn staat van dienst geeft vertrouwen. Daarom betaalt Hapin zijn onderzoek onder de Koroway en de Kombay, waarop hij volgend jaar zijn masterstudie hoopt af te sluiten. De Papoea’s zijn het waard, want, zegt Edo:
‘Ze spreken, maar wie heeft oren om haar hen te luisteren?’
Meer over Edo Mote
Ondernemen met vallen maar zeker ook opstaan
Hapin hielp met een startkapitaal en Edo ging enthousiast aan de slag met de verkoop van batik. Dat ging echter niet zonder slag of stoot. Corona maakte verkoop soms onmogelijk en de bestellingen kwamen maar langzaam op gang.
Naaicursus voor Asmat-moeders
Ook dit jaar zit Edo niet stil: onlangs zette hij een naaitraining op poten voor Asmat-moeders. Hapin is gevraagd om te helpen bij de aanschaf van naaimachines en overige cursuskosten. Gedurende 6 maanden leerden 8-10 vrouwen leren hoe ze producten kunnen maken die goed in de markt liggen. De deelnemers genereren inkomsten voor hun gezin, familie of dorp.
Armoede-cirkel van Asmatters in Merauke doorbreken
In Merauke (zuid-Papua) wonen ongeveer 8.000 Asmatters. Vanuit kleine dorpen in de Asmat regio trekken ze naar de stad, op zoek naar werk en een beter leven. Helaas belanden ze vaak bij gebrek aan eigen grond en onderwijs, in achterstandsbuurten van Merauke
Het Kombai volk in de mist
Verslag uit het binnenland van Papua door Edo Mote: diep in het regenwoud van Papua leven de Kombai. Sinds de jaren 60 van de vorige eeuw, toen bestuur en missie dit volk bereikten, breekt de moderne tijd langzaam hun wereld open.
