Nicolaas Jouwe was de oudste zoon van het stamhoofd van de Youwe-clan en afkomstig uit de kampong Kayu Pulau in de baai van Jayapura, de hoofdstad van Papua. Hij ontwikkelde zich tot een bekwaam politiek leider die wereldwijd de onafhankelijkheid van zijn volk propageerde. Jouwe leek voorbestemd de eerste president van de nieuwe staat West-Papua te worden, maar in plaats daarvan moest hij als politiek balling zijn toevlucht zoeken in Nederland.
Het Nederlandse koloniale bestuur stuurde in de jaren 50 en 60 van de vorige eeuw aan op politieke onafhankelijkheid van de Papoea’s. Jouwe speelde in deze fase een belangrijke rol. Hij ontwierp de Morgenster, de nationale vlag van Papua en was vice-voorzitter van de Nieuw-Guinea Raad, een vertegenwoordigend orgaan van de Papoea’s ingesteld door het Nederlands bestuur. In 1963 kwam Nederlands Nieuw Guinea onder het bestuur van Indonesië. Na een frauduleuze volksstemming werd het gebied in 1969 bij Indonesië ingelijfd.
De nieuwe machthebbers bestreden het prille Papoea-nationalisme met geweld en onderdrukking. Jouwe kreeg in 1962 politiek asiel in Nederland. Hij zette de strijd tegen het nieuwe bewind van daaruit voort en mobiliseerde de publieke opinie met het oog op de erkenning van het recht van zijn volk op een onafhankelijk bestaan. Samen met andere Papoea’s en Nederlanders trachtte hij vanaf 1972 via de stichting Hulp aan Papoea’s in Nood (Hapin) het lot van het Papuavolk onder de aandacht te brengen van het Nederlandse publiek en de Papoea’s materieel te hulp te komen.
In 2010 keerde Jouwe voorgoed terug naar Indonesië. Hij kon zich echter om veiligheidsredenen niet vestigen in Papua zoals eerder de bedoeling was. Hij overleed op 16 september op 93 jarige leeftijd in zijn woonplaats Jakarta. Hapin gedenkt een visionair, wijs en waardig Papualeider, die zijn volk in en buiten Papua grote diensten heeft bewezen. Voor het werk van Hapin is hij van onschatbare betekenis geweest.
